Linda Lombardi, από το Associated Press
Πασχαλινά κουνελάκια: σοκολατένια ή αληθινά;
Αν τα αληθινά σας βάζουν σε πειρασμό, ειδικά σαν δώρο για τα παιδιά, είναι προτιμότερο να κάνετε μια έρευνα πριν το αποφασίσετε.
“Οι άνθρωποι τα αγοράζουν νομίζοντας ότι είναι μια καλή και φθηνή επιλογή για πρώτο κατοικίδιο” λέει η Mary Cotter, Αντιπρόεδρος και Διευθύντρια του Τομέα Ενημέρωσης και ‘Ερευνας του House Rabbit Society. ‘Ομως, όπως τονίζει, αυτή η άποψη δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα: “’Η διαβίωση μαζί τους και η συντήρησή τους προσομοιάζει περισσότερο με του σκύλου και της γάτας παρά με των λεγόμενων “μικρών ζώων”.
Η κα. Cotter, που ζει στο Bronxville της Νέας Υόρκης, έχει ένα σκύλο καθώς και κουνέλια και υποστηρίζει ότι, κατά την άποψή της, τα κουνέλια είναι πιο απαιτητικά ως προς το χρόνο που πρέπει κανείς να τους διαθέσει απ’ ό,τι ο σκύλος. Υπάρχουν κλουβιά που πρέπει να καθαρίζονται, όπως και στα υπόλοιπα `’εξωτικά ζώα’, όμως τα κουνέλια έχουν ανάγκη κοινωνικής συναναστροφής όπως ο σκύλος, πρέπει να περνούν τουλάχιστον μερικές ώρες κάθε ημέρα εκτός κλουβιού.
Και το σπίτι σας πρέπει να είναι προσεκτικά προφυλαγμένο κατά του μασήματος. Τα πολλά ηλεκτρικά καλώδια, που απαρτίζουν αναπόσπαστο τμήμα της μοντέρνας ζωής, αποτελούν συγχρόνως κι έναν ιδιαιτέρως σοβαρό κίνδυνο.
Επειδή συνήθως οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν εκ των προτέρων πόση δουλειά, έξοδα και χρόνο απαιτεί η συντήρηση ενός κουνελιού, ο οργανισμός διάσωσης “House Rabbit Society” μόνο λαμβάνει τουλάχιστον 30 τηλεφωνήματα κάθε μήνα από ανθρώπους που θέλουν να δώσουν τα κουνέλια τους, η πλειοψηφία των οποίων αγοράστηκε σαν δώρο για κάποιο παιδί το Πάσχα.
Αυτό το πρόβλημα είναι που έκανε το Παράρτημα του Columbus του House Rabbit Society να ξεκινήσει μια καμπάνια με τον τίτλο “Το δικό μου θέλω να είναι σοκολατένιο!”, λέει η Διευθύντρια του Παραρτήματος, Karalee Curry. Η συγκεκριμένη καμπάνια προωθεί την καλύτερη κατανόηση των κουνελιών με την διανομή ενημερωτικού υλικού, μεταδίδει την γνώση και αναπτύσσει την ευαισθησία ως προς το θέμα των “Πασχαλινών κουνελιών”, μεταξύ άλλων πουλώντας κονκάρδες που μοιάζουν με σοκολατένια κουνέλια.
Τα σοκολατένια κουνέλια έχουν λιγότερους μπελάδες, για πολλούς λόγους, ξεκινώντας από τον βασικότερο, που είναι ότι δεν ζουν πολύ. Η κα. Curry λέει ότι οι άνθρωποι μένουν άναυδοι όταν τους τονίζει πως ένα κουνέλι μπορεί να ζήσει 10 και 12 χρόνια. Και υπάρχουν κι άλλες εκπλήξεις γι’ αυτούς. Η κα. Curry συνεχίζει “οι άνθρωποι λένε “μα, μου είπαν στο pet shop ότι είναι θαυμάσια ζωάκια για τα παιδιά και δεν χρειάζονται κτηνίατρο!”.
Ενώ τα κουνέλια μπορούν να είναι συναισθηματικά, δεν τους αρέσει, κατά κανόνα, να τα σηκώνουν από το έδαφος, πράγμα που κάνει τα παιδιά να δυσανασχετούν και, πάνω στην επιμονή τους, μπορεί το κουνέλι να τραυματιστεί, ενόσω προσπαθεί να ξεφύγει. Αυτό είναι τόσο σύνηθες και σοβαρό θέμα που η κα. Cotter συνιστά σε οικογένειες με παιδιά να παίρνουν μεγάλα σε μέγεθος κουνέλια, ώστε τα παιδιά να μην μπορούν ούτε να διανοηθούν να τα σηκώσουν αγκαλιά.
Αντίθετα, επίσης, με τη λανθασμένη αντίληψη ότι τα κουνέλια δεν χρειάζονται κτηνιατρική φροντίδα, η στείρωση είναι θέμα μείζονος σημασίας. Στην αντίθετη περίπτωση, τα προβλήματα συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένης της χωροθετικής επιθετικότητας και του μαρκαρίσματος του χώρου με ούρα, ξεκινούν κιόλας κατά την διάρκεια της εφηβείας.
Επιπρόσθετα, τα προβλήματα υγείας απαιτούν μεγάλη προσοχή και φροντίδα από εξειδικευμένο κτηνίατρο με εμπειρία στα κουνέλια. “Άν ο σκύλος σας δεν φάει για μια μέρα, μπορείτε να τον παρακολουθήσετε για 1-2 μέρες ακόμα, συχνά δεν χρειάζεται καν θεραπεία. ‘Οταν, όμως, το κουνέλι σας δεν φάει, αυτό θεωρείται κατεπείγον ιατρικό περιστατικό, επειδή μπορεί να οδηγήσει με αστραπιαία ταχύτητα σε μια πληθώρα σοβαρών προβλημάτων υγείας” λέει η κα. Cotter.
Οπότε, μπορείτε να αρκεστείτε σ’ ένα σοκολατένιο κουνελάκι, υποστηρίζοντας την καμπάνια “Το δικό μου θέλω να είναι σοκολατένιο!”.
Για εκείνους που κατανοούν τις ανάγκες τους, τα κουνέλια μπορούν να αποτελέσουν ένα εξαιρετικό κατοικίδιο για ενήλικες εργαζομένους, υποστηρίζει η κα. Cotter. Παρότι απαιτούν ενά μεγάλο κομμάτι της προσοχής σας, μπορούν, παράλληλα, να προσαρμοστούν στο πρόγραμμά σας. “Αν, για παράδειγμα, λείπετε από το σπίτι 12 ώρες την ημέρα, μπορείτε, παρόλ’ αυτά να έχετε κουνέλι. “Από τη στιγμή που μπορείτε να διαθέτετε στο κουνέλι σας μερικές ώρες την ημέρα εκτός κλουβιού, δεν έχει σημασία πότε θα γίνεται αυτό, μπορεί να είναι τα μεσάνυχτα, αν έτσι σας εξυπηρετεί”, λέει η κα. Cotter.
Προσθέτει, επίσης, ότι τα κουνέλια είναι συναρπαστικά, κοινωνικά ζώα, πολύ πιο πολύπλοκα από τα μικρά ζώα που ζουν σε κλουβιά.
“Πολλοί άνθρωποι λένε ότι τα κουνέλια είναι κάτι ανάμεσα σε σκύλο και γάτα” λέει η κα. Cotter. “Ακριβώς όπως μια γάτα, έτσι κι ένα κουνέλι δεν διακατέχεται από καμία ιδιαίτερη επιθυμία να ευχαριστήσει τον άνθρωπο, κι αυτό είναι κομμάτι της γοητείας τους”.
“Τα εξημερωμένα κουνέλια ανήκουν στην ίδια οικογένεια με αυτά που ζουν σε άγρια κατάσταση στην Ευρώπη”, λέει η κα. Cotter. “Παραμένει ένα κομμάτι μέσα τους που μοιάζει με τα άγρια ζώα κι αυτό είναι που κάνει τόσο ξεχωριστό το να μπορέσει κανείς να κερδίσει την εμπιστοσύνη και την αγάπη τους. Είναι υπέροχα πλάσματα, αλλά πρέπει να ζουν με τους κατάλληλους ανθρώπους”.
